Het streven naar inclusie centraal??
Vandaag is het wederom de Internationale Dag van de Vrouw. Het zal u zeker niet ontgaan zijn want op alle nieuwssites pronken er berichten van organisaties waarin de vele uitdagingen die vrouwen in de wereld en in ons land doormaken, worden uitgemeten.
De vraag die gesteld moet worden wat doen de meeste van die organisaties er actief aan? Wat doen zij actief aan het economisch weerbaar maken van de Surinaamse vrouw. Op onze lands begroting voor het jaar is er slechts SRD.250.000 opgenomen voor het Bureau Genderbeleid van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Dat is gemiddeld SRD.1 voor elke Surinaamse vrouw. Het bedrag is 0.00004% van de totale begroting van SRD.60 miljard. Opvallend is ook de vermelding dat het gereserveerde bedrag in de Begroting voor het Dienstjaar 2024 volgens de uitleg slechts bestemd is voor activiteiten in Paramaribo en Nickerie. Dit roept de belangrijke vraag op als de vrouwen in de rest van ons land niet meetellen.
Wereldwijd dragen vrouwen meer dan 40% bij aan het BNP van een land. In Suriname zal het zeker niet veel verschillen. Dat wil zeggen dat de Surinaamse vrouwen hun arbeidsproductiviteit levert ongeveer 1,4 miljard USD op jaarbasis bij een BNP van gemiddeld USD 3.6 miljard. Daarvan wordt er slechts USD 6.578,00 (bij een koers van 1 op 38 voor de USDollar) weer in de vrouw geinvesteerd,
Wat deze cijfers aantonen is dat ondanks alle mooie woorden van de politieke organisaties die in grote meerderheid regeringen hebben ingevuld, er nimmer serieus gewerkt is aan de daadwerkelijke economische versterking van onze vrouwen en ook nu niet. Is dit alleen een gebrek aan de politieke wil of is het ook een gebrek aan kennis?
Het gemis aan speciale programma's voor vrouwen binnen het aspect van klimaatsverandering, evenals het gemis aan specifieke aandacht voor de gezondheidszorg voor vrouwen, met nadruk op de reproductieve gezondheidszorg is een duidelijk teken aan de wand. Het doorzoeken van de begroting onder het ministerie van Regionale Ontwikkeling en Sport levert ook geen specifieke programma's op voor vrouwen in de productiesector. Hetzelfde resultaat levert het onderzoek van de begroting van het Ministerie van Economische Zaken. Er is nergens specifieke aandacht en budget voor het daadwerkelijk economisch versterken van de Surinaamse vrouw. De woorden op papier in de vele gepubliceerde artikelen vandaag zijn dus niets meer dan dat COSMETISCH, woorden zonder inhoud zonder wil.
Dit moet veranderen. Willen wij daadwerkelijke inclusie, willen wij daadwerkelijk economische versterking van de vrouwen en zo een versnelde ontwikkeling van ons land, dan moeten er gestructureerde aanpassingen geschieden in het beleid.
HET ACTIEPLAN
De aanpassingen
1. Een gendergevoelige (Gender responsive budgeting) begrotingscultuur. Dat betekent dat bij elk begroting erop wordt toegezien dat zowel mannen als vrouwen, jongens en meisjes, er baat bij hebben.
2. Op basis van de analyses uit onze productie sectoren de pijnpunten voor onze vrouwen in die sector serieus aanpakken: gronduitgifte transparant, eerlijk en rechtvaardig maken, speciale financieringsproducten voor vrouwen beschikbaar maken.
Er is totnutoe slechts een bank in ons land die specifieke financiele producten aanbiedt voor de vrouw. Echter ook de vele ontwikkelingsfondsen die via het ministerie van LVV, Economische Zaken en ROM lopen dienen structureel minimaal 40% van de fondsen te reserveren en te besteden aan versterking van de vrouwen in de sector. Wanneer het op issues van Klimaatsverandering aankomt, zijn de fondsen bestemd voor het ondersteunen en weerbaar maken van vrouwen tegen de negatieve gevolgen hiervan.
3. Duidelijke wetgeving die het verplicht stelt gelijke financiele waardering te geven aan vrouwen en mannen die het zelfde werk verrichten
4. Toegang tot en beschikbaarheid van oppas en zorg lokaties voor niet schoolgaande kinderen voor alle werkende vrouwen, De overheid dient hier in voor te gaan door creches te koppelen aan de werkplek en ook het bedrijfsleven te stimuleren dit voorbeeld te volgen.
5. Veiligheid van de vrouw. Prioriteit geven aan zaken zoals goede straatverlichting en betrouwbaar openbaar vervoer evenals structurele politie patrouilles. Ook de bescherming tegen huiselijk geweld is essentieel,
6.Last but not least is het beschermen van de mensenrechten van de vrouw. Gender ongelijkheid, discriminerende sociale normen staan vrouwen in de weg om daadwerkelijke ontwikkeling te ervaren. Het is belangrijk om de rechten te beschermen en diegenen die zich schuldig maken aan wetsovertredingen consequent verantwoordelijk te houden.
Dit zijn slechts enkele zaken die nodig zijn. Wij moeten ergens beginnen. Voor veel van de aanpassingen is het noodzakelijk dat zowel de NGO's, de religieuze en buurtorganisaties als het bedrijfsleven te betrekken bij het samenstellen en uitvoeren van deze maatregelen.
Het startpunt is de begroting gendergevoelig te maken. En in die gendergevoeligheid in eerste aanzet minimaal SRD 100 per Surinaamse vrouw te reserveren voor de formulering en uitvoering van het vrouw versterkend beleid.
Vrouwelijk Leiderschap
En dan dit! Het Vrouwelijk Leiderschap. Met enige ergernis luisterde ik naar enkele ministers uit het huidig kabinet die in koor zongen hoeveel kansen vrouwen hebben in ons land, want zie maar hoeveel vrouwen in de directie van hun ministeries zitten. Wat een vertoning van ondeskundigheid of erger nog miskenning van de werkelijke uitdaging. Wanneer gesproken wordt over vrouwen in leiderschap dan wordt daarmee bedoeld vrouwen die daadwerkelijk besluitvormingsbevoegdheid hebben en daadwerkelijk sterke invloed kunnen uitoefenen op het te formuleren en uit te voeren beleid. De vrouwen die in al die directies zitten zijn in hoge mate slechts beleidsuitvoerders. Zij nemen de besluiten niet! Zij zijn geen beleidsmakers. En daar gaat het precies om.
Als samenleving en als vrouwen moeten wij ons niet met dit kluitje in het riet laten sturen. Bovendien is het ook bekend dat de vrouwen die het maken tot topposities in vele gevallen voorbehouden is aan vrouwen wier familie onderdeel vormt van de heersende politieke elite. In de andere gevallen zijn het vrouwen die uit middenklasse miliues komen die hebben kunnen studeren op eigen kosten en zo de carriere ladder konden beginnen te beklimmen. Er is slechts een enkeling die zich eigenhandig aan de armoede cirkel heeft weten te onttrekken. Dit is nog steeds een minderheid van onze vrouwen. En het gaat juist om de grote meerderheid. De meerderheid van vrouwen die geen onderdeel is van 'friends and family' of die niet het geluk had in een gezin geboren te worden waar studeren werd gestimuleerd en er geld voor was.
Om die grote meerderheid te bereiken en daadwerkelijke kansen te bieden moet er flink geinvesteerd worden in ons onderwijs met nadruk op gendergelijkheid, burgerschapszin, talent ontwikkeling en leiderschap. En dit moet landelijk geschieden, niet slechts in twee districten.
Voorts is van heel groot belang dat elke invulling van vacatures aan de hand van een heldere profielbeschrijving gebeurt zodat werkelijk de beste persoon de job krijgt die het beste past. Eerlijke kansen voor iedereen.
Buurtorganisaties en NGO's moeten gepaste ondersteuning krijgen in het uitrollen van programma's gericht op versterking van vrouwen en meisjes van zowel de overheid als het bedrijfsleven.
In het politieke spel is het van belang dat er hetzij tijdelijk een wettelijke quota regeling komt die garandeert dat binnen elke groep van vijf kandidaten op lijsten van politieke organisaties er minimaal twee vrouwen zijn opgenomen.
Voor mij leent vandaag ,8 maart 2024, zich om na alle loze woorden, eindelijk te komen met een echt GENDER GEVOELIG ACTIE PLAN.
ONZE VROUWEN VERDIENEN BETER! SURINAME VERDIENT BETER!
