Immuniteiten: Wankelende bescherming in een veranderende wereld!

"Untouchable", dat is hoe velen zich voelen wanneer zij in positie van macht en invloed verkeren. Het is voor enkelen ook de reden dat zij die functies ambieren. Het staan boven wet en recht biedt de ruimte je boekje en ook vaker het bankboekje van de staat, schromelijk te buiten te gaan en mooier nog...daarmee ongestraft weg te komen. En dan hebben wij het nog niet over wetsovertredingen en crimineel handelen buiten, soms nog voor, het bekleden van de posities van macht en invloed.  . 

Voor het schrijven van deze blogpost heb ik flink wat onderzoek gedaan over ‘immuniteit’. In de gemeenschap blijkt vaak in gesprekken dat er bij velen van ons heel weinig concrete kennis over wie wel of niet immuniteit geniet en wanneer. Velen gaan ervan uit dat deze hooggeplaatsten automatisch immuniteit genieten en dus automatisch straffeloos mogen zijn. Immuniteit betekent voor velen van ons het beschermd zijn tegen de justitiele autoriteiten, het wordt gezien als een vorm van straffeloosheid voor gezagsdragers en soms gewoon zeer vermogende personen. Onze Grondwet in artikel 140 creert de ruimte voor onze DNA zoals wij dat eerder dit jaar zagen om bij meerderheid de mogelijk strafbare handeling van gezagsdragers af te schermen voor verder onderzoek. In dezelfde Grondwet genieten onze DNA leden onschendbaarheid (immuniteit), artikel 88/89, voor hetgeen zij zeggen en beweren als onderdeel van hun werkzaamheden/debatten in DNA

Bij nadere bestudering blijkt echter dat het niet per definitie automatisch is. Immuniteit houdt in dat een persoon/instituut gevrijwaard wordt van vervolging voor zaken waar ieder ander van ons die die immuniteit niet bezit, wel vervolgd zou worden. Het is wettelijk of verdragsmatig vastgelegd.  Staatshoofden genieten in maar liefst 32 landen in onze wereld meer of minder immuniteit in hun eigen land. Suriname behoort niet tot die landen. En ik ben daar persoonlijk wel blij mee. Die landen die het wel hebben vastgelegd hebben onderling ook weer grote verschillen in waar die immuniteit voor geldt en het valt op dat het hoofdzakelijk landen zijn in Afrika en Oost-Europa. Landen waar de burgerij vaker heeft geleden onder dictators, roofzuchtige en moordzuchtige leiderschap.  Maar ook ons buurland Guyana kent immuniteit voor de president en voormalig president. En wel een zeer verregaande immuniteit: 

Guyana

Text of Legal Provision

Immunities of President: Subject to the provisions of article 180 [which deals with removal from office for violation of Constitution or gross misconduct] the holder of the office of President shall not be personally answerable to any court for the performance of the functions of his or her office or for any act done in the performance of those functions and no proceedings, whether criminal or civil, shall be instituted against him or her in his or her personal capacity in respect thereof either during his or her term of office or thereafter.

Citation: Constitution of the Co-operative of the Republic of Guyana, Laws of Guyana, Act 2 of 1980, as amended, Cap. 1:01 § 182.1 (L.R.O. 1/2012), http://parliament.gov.gy/constitution. pdf, archived at https://perma.cc/PK24-6KHV.

Date of Entry Into Force: Oct. 6, 1980

Freedom House Aggregate Score: 74

.Internationaal Recht en Immuniteit

Maar er is nog een andere immuniteit, namelijk de immuniteit conform het internationaal recht. Deze immuniteit wordt toegekend aan slechts bepaalde staatsfunctionarissen en is verbonden met hun positie of status.  Internationaal recht bedient zich van immuniteit ‘ratione personae’ (persoonlijke immuniteit) en immuniteit ‘ratione materiae’ (immuniteit ivm uitvoering van officiele handelingen)

De belangrijkste reden voor het toekennen van immuniteiten is dat door deze immuniteiten de soepel verloop van internationale relaties gegarandeerd is en vandaar dat zij worden toegekend aan die regeringsvertegenwoordigers die de staat op internationaal nivo vertegenwoordigen. Internationale relaties en international samenwerking vereisen een effectief process van communicatie tussen Staten. Het is belangrijk dat zij vrijelijk met elkaar kunnen onderhandelen en dat die agenten van de Staat die zijn belast met de uitvoering van dergelijke taken hun werk kunnen uitvoeren zonder vrees om lastiggevallen te worden door andere landen. Het is zoals de International Criminal Court of Justice zegt: ‘ Er is geen fundamentelere voorwaarde voor het onderhoud van relaties tussen Staten dan de onschendbaarheid van diplomatieke gezanten en ambassades.” Kortgezegd: Deze immuniteiten zijn noodzakelijk voor een systeem van vreedzame cooperatie  en co-existentie tussen Staten. Toenemende cooperatie op wereldnivo betekent dat deze immuniteit des te belangrijker wordt.

Immunity Ratione Personae: Immuniteit van strafrechterlijk proces voor internationale misdaden.

Deze immuniteiten gelden alleen voor de periode dat de persoon deze positie bekleed en wordt vaker beschreven als de ‘persoonlijke immuniteit’ oftewel ‘immuniteit ratione personae’. Het wordt vaak beweerd dat het gewoonte is dat het Staatshoofd en diplomaten geaccrediteerd in een vreemd land deze immuniteiten genieten. Daarnaast zijn er verdragen die soortgelijke immuniteiten toekennen aan diplomaten/vertegenwoordigers van landen bij Internationale organisaties en andere gezanten die speciale missies uitvoeren voor hun land in een vreemd land.

Het is duidelijk dat senior officials mogelijk zullen worden gehinderd in de uitvoering van hun functies in buiten de landsgrenzen indien zij worden gearresteerd en gevangen genomen terwijl zij in het buitenland vertoeven. Daarom is deze immuniteit, daar waar van toepassing, over het algemeen geinterpreteerd als een absoluut verbod op de uitoefening van strafrechterlijke jurisdictie door Staten. Dit betekent dat het betrekking heeft niet alleen op handelingen verricht in hun officiële capaciteit maar ook op die handelingen verricht op persoonlijke titel.  Het betekent ook dat de immuniteit geldt voor handelingen gedaan zowel tijdens de periode in functie of vóór de persoon de functie bekleedde. Zo iemand kan dus niet gearresteerd worden of veroordeeld worden, maar kan wel opgeroepen worden als getuige of om informatie te verstrekken. Deze immuniteit geldt echter alleen voor de periode dat de persoon in functie is. Toch zijn er gevallen waarbij het Staatshoofd deze immuniteit niet heeft genoten. Bijvoorbeeld de case van de VS tegen Noriega. De grond hiervoor was in het feit dat de VS  Generaal Noriega nooit had erkend als Staatshoofd van Panama.

De immuniteit is niet voor iedereen!

Immuniteit Ratione Personae is voorbehouden aan Staatshoofden/Regeringsleiders en diplomaten. In sommige gevallen wordt beweerd dat ook de minister van Buitenlandse Zaken deze immuniteit geniet, maar dit is niet universeel geaccepteerd. Wanneer functionarissen hun landen vertegenwoordigen bij international organisaties zullen zij meestal immuniteit genieten op basis van verdragen. De VN Conventie over Speciale Missies 1969 wijdt enkele artikelen aan de bescherming van elke vertegenwoordiger van Staat die op een Speciale Missie is. Dit zijn verdragsgebonden beschermingen binnen immuniteit Ratione Personae en vormen in dit geval dan een uitbreiding op de categorie van beschermden. Vermeldenswaard is dat Suriname niet is toegetreden tot dit verdrag. Er zijn veel gevallen bekend waarbij op basis van deze Conventie landen hebben geweigerd om juridische actie te ondernemen tegen regeringsfunctionarissen die als onderdeel van een speciale missie zich op hun grondgebied bevonden.

Daarnaast bestaat ook de mogelijkheid dat een ad hoc gezant die belast is met een speciale politieke missie door de zendstaat, immuniteit verkrijgt op basis van een speciale individuele overeenkomst met het ontvangend land, specifiek voor die missie. Dit geldt vaak ook in het geval van een officiële uitnodiging. De vraag is natuurlijk wat is een speciale missie? Het is een tijdelijke missie om de Staat te vertegenwoordigen waarbij de functionaris door de ene staat naar de andere wordt gestuurd met instemming van de ontvangst staat om aldaar een specifieke zaak af te handelen of een speciale rol te vervullen. De instemming van de ontvangst staat ligt aan de basis van de verlening van immuniteit. De ‘Speciale Missie” immuniteit is niet van toepassing voor privé bezoeken.

Er zijn nog twee argumenten voor de toekenning van de ‘ratione personae’ naast de functionele rede:

1.      .  .De symbolische soevereiniteit
2.          Het principe van non-interventie     

Een staatshoofd wordt immuniteit geboden niet slechts op basis van de functie die hij/zij bekleedt maar mede vanwege wat hij/zij symboliseert: De soevereine staat. Het principe van non-interventie behelst een verdere rechtvaardiging van de absolute immuniteit van strafrechterlijke jurisdictie voor Staatshoofden. Het arresteren en aanhouden van een regeringsleider is in principe gelijk aan het veranderen van de regering van dat land en dit geldt als een extreme vorm van interventie.

Ratione Materiae ( Immuniteit ivm de uitvoering van officiele handelingen)

Staatslieden en functionarissen genieten over het algemeen immuniteit in relatie tot de door hen uitgevoerde handelingen als onderdeel van hun officiele capaciteit. Dit is de zgn. Functionele immuniteit of immuniteit ratione materiae. Deze immuniteit is dus verbonden met de handeling en niet zo zeer met de status van de functionaris. Ook voormalige functionarissen kunnen een beroep doen op deze immuniteit inzake handelingen gepleegd toen zij nog in functie waren. Bovendien kunnen ook instituten en personen die geen regerings functionarissen zijn maar wel hebben gehandeld namens de staat vallen onder deze immuniteit. Hieronder vallen in geen enkel geval handelingen die gecategoriseerd worden als international crime.

Immuniteit is niet onvoorwaardelijk en oneindig!

Geen van de vormen van immuniteit volgens het Internationaal Recht zijn onvoorwaardelijk. De persoonlijke immuniteit eindigt onmiddelijk wanneer de persoon in kwestie de functie of status niet meer bekleedt/heeft. Ook beschermen de immuniteiten niet tegen internationale misdaden, zoals misdaden tegen de mensheid, oorlogsmisdaden en genocide. De case van Pinochet is hier een sprekend voorbeeld van. Ook de mogelijkheid van ontvangststaten om een diplomaat te verklaren tot persona non grata leidt tot opheffen van de immuniteit.

Immuniteit is geen persoonlijke verworvenheid!

Concluderend is het duidelijk dat de immuniteit die langs het internationaal recht wordt toegekend aan staatsfunctionarissen status gebaseerd en handeling gebaseerd kan zijn. Immuniteit is geen persoonlijke verworvenheid van de functionaris doch slechts gebaseerd op de behoefte van de staat om normaal te kunnen functioneren. Naast de reguliere vorm is er heden ten dage ook die voor speciale missies. Dit allemaal voor het goede en vlotte verloop van de internationale relaties. Iimmuniteit heeft niet tot doel straffeloosheid te creëeren, daar vervolging voortgezet wordt zodra de persoon niet meer in functie is. Het is daarom ook dat in de veranderende wereld van vandaag ook immuniteit aan een continue discussie onderhevig is en geen automatisme meer is!

Integer Leiderschap onze enige troef voor herstel!

Een zucht van verlichting ging door het land toen na de verkiezingen van 25 mei bleek dat Desi Bouterse en de zijnen binnen enkele maanden niet meer de scepter zouden zwaaien in ons land. De samenleving had haar deel gedaan om de kans voor schoon schip en een eerlijke nieuwe bladzijde voor Suriname te creëeren. De verzilvering van deze kans is echter aan diegenen, de politieke partijen en hun leiders, die de nieuwe regering vorm wensen te geven. 

Een nieuw begin

Om het nieuwe begin te maken zijn er een aantal voorwaarden. Een van ze is sowieso dat je niet dezelfde fouten herhaalt uit het verleden. Fouten die ons land en dus onze gezamenlijke belangen ernstig schaden. Een hiervan is steeds geweest dat wij een president hadden, Desi Bouterse, die een internationaal opsporingsbevel voor drugstransport evenals een veroordeling voor moord op zijn naam draagt. Dit was niet alleen een smet op onze totale samenleving, maar ook een belemmering om de functie van president naar eer en geweten en volledig uit te voeren.

Verkiezing van de President en Vice-President

Op weg naar de Nieuwe Republiek is het belangrijk dat wij geleid worden door personen die voldoen aan de vereisten van onze Grondwet. De huidige Grondwet kent bepaalde bevoegdheden en verantwoordelijkheden toe aan de president in hoofstuk 12 artikel 90-112.

Behalve de algemene eisen waaraan de kandidaat president en vice-president moeten voldoen zoals aangegeven in artikel 92  wordt er ook een eed afgelegd ( zie Artikel 93). Heel markant zijn in deze eed dat er niets beloofd, gegeven is of zal worden door de gekozen president/vice-president. Een copie van de eed zal ik hieronder insluiten. Ik vraag u elk onderdeel goed te lezen, en u af te vragen wat dat in praktijk hoort te betekenen.

Belangrijk is ook artikel 94, 95 en 96 waarin duidelijk is vermeld dat de president en vice-president geen functies in o.a. het bedrijfsleven etc mogen uitoefenen. En dat zij geen aandeel mogen hebben in welke onderneming dan ook. En dit is heel belangrijk... zij mogen niet rechtsstreeks noch zijdelings deelhebber zijn in enige concessie of onderneming van welke aard ook in Suriname gevestigd of aldaar bedrijf uitoefenende.

Wanneer wij dus kijken naar kandidaten voor de invulling van deze functies dan moeten wij dat heel goed nagaan. Concessiehouders en/of eigenaren en aandeelhouders van grote ondernemingen kunnen geen kandidaat zijn, gewoon omdat zij niet voldoen aan de wet. En het is met reden in de wet. De reden heeft te maken met ervan verzekerd zijn dat de president/vice-president besluiten neemt zonder daarbij zijn eigen bedrijf of concessie te willen beschermen en/of te bevoordelen ten nadele van de rest van de samenleving. Neem nu bijvoorbeeld als je een president/vice-president hebt die een hout concessie heeft en de regering nu moet overgaan tot het verbieden van de export van rondhout, dan is het verwachtbaar dat deze president/vice-president een stevige stok zal steken voor dit voornemen. 

Hij zal misschien zelf de andere rondhout exporteurs vroeg informeren tav confidentiele besluiten binnen de regering om zodoende al vroeg middels allerhande chantage technieken het voornemen te doen zinken. 

De opdracht aan de DNA leden die voordrachten wensen te doen voor President/Vice-President en ook diegenen die voor hen wensen te stemmen is om terstond zich te begeven naar KKF teneinde een gedegen onderzoek te doen naar het al dan niet voldoen aan deze belangrijke grondwettelijke eis door de voor te dragen kandidaten! In het kader van transparantie zien wij graag een document vanuit het KKF waaruit duidelijk blijkt dat een dergelijke persoon voor geen enkel bedrijf of concessie geregistreerd staat.  

Onze DNA leden MOETEN deze taak heel serieus nemen en persoonlijk voor hun keuze instaan! Er staat teveel op het spel voor onze toekomst.

Verschonen van ons internationaal imago

Een belangrijke belofte en verwachting van de vele stemmers tegen paars is dat de nieuwe regering het internationaal imago van Suriname verschoont. Wij, Surinamers, zijn er moe van om in elk rapport (o.a. van internationale organisaties) te moeten lezen dat wij een president hebben met een internationaal opsporingsbevel op zijn naam en een veroordeling wegens moord.  Behalve dat heeft een dergelijk imago ook gevolgen voor het aantrekken van investeerders, die vooral nu zo broodnodig zijn. 

En waarom? Omdat het een grote mate van instabiliteit, onzekerheid uitstraalt. Het straalt ook een gebrek aan respect voor de internationale rechtsorde uit. En hoe wil je daar, internationaal, serieus genomen worden als je als land propageert dat de hoogste functies in het land beschikbaar zijn voor voortvluchtige criminelen. 

Eerlijk onbevlekt leiderschap enige troef 

Wie het nog niet besefte voor de verkiezing is nu wel met de neus op de feiten gedrukt wanneer het aankomt op onze financieel-economische status. We dreigen als wanbetalers te worden geboekt in de internationale financiele wereld. De downgrade naar "C" status laat daar geen twijfel over bestaan. Op het financieel-economisch vlak wekken wij dus als land geen enkel vertrouwen. Maar de komende regering zal desondanks investeerders moeten aantrekken en mogelijke financiele ondersteuning. Daarvoor zal zij vertrouwen moeten wekken bij de wereld. Vertrouwen dat zij van goede wil is en oprecht en eerlijk het puin wil ruimen om de Nieuwe Surinaamse Republiek vorm te geven. Het enige dat wij als Suriname zullen hebben is zoals mijn moeder mij het altijd zegt: Onze goede naam en eer!

Dat betekent dat de leiding van ons land in handen MOET zijn van eerlijk, integere, onbevlekte en deskundige leiders. Onze naam is alles wat wij hebben, het is onze enige troef!

Het behoort tot de verantwoordelijkheden van de President/Vice-President hier terdege bewust van te zijn. De verantwoordelijkheden die op weg naar de Nieuwe Republiek volledig en ongehinderd ingevuld moeten worden. 

Artikel 101 geeft aan dat de President de leiding heeft over de buitenlandse politiek en belast deze met het bevorderen van de ontwikkeling van de rechtsorde. Om hier goed uitvoering aan te geven moet de kandidaat dus aan verschillende eisen voldoen: o.a. vrij van elke nationale en internationale veroordeling en opsporing. De nieuwe president/vice-president moeten vrijelijk over de gehele wereld kunnen reizen om zaken te doen voor Suriname. Ook naar Frankrijk, Nederland en de VSA. De nieuwe president/vice-president moet met gezag zijn/haar stem kunnen laten horen en op alle officiele foto's een zichtbare en respectvolle plek krijgen. Dat is nodig om effectief ons internationaal imago te verschonen. Alle instanties (regionaal en internationaal) moeten onbevreesd en zonder terughoudendheid zaken doen met onze gekozen president en vice-president.

De partijen die de nieuwe regering gaan vormen, dienen als ze serieus hun beloftes willen houden maar meer nog daadwerkelijk het menen met het belang van Suriname hier terdege rekening mee moeten houden. Wij hebben dit helder en duidelijk aangegeven bij de consultatie ronde enige weken geleden.  

Ook u heeft niet alleen het recht een oordeel te vellen over de gestelde kandidaten, het is uw plicht te eisen dat zij voldoen aan de Grondwettelijke vereisten en het profiel dat daaruit voortvloeit. Blijft alert en laat het horen!

 

Ons Volkslied een nimmer eindigende opdracht

Zing het en handel ernaar!
Dit jaar is ons Volkslied 60 jaar oud. Persoonlijk heb ik altijd veel inspiratie geput uit ons volkslied. Zowat elke zinsnede heeft een opdracht voor ons burgers. Wanneer wij die opdrachten serieus zouden nemen dan zou ons land er heel anders uitzien. Ik kan mij niet herinneren dat tijdens mijn schooldagen echter er ooit een les besteed is aan ons Volkslied: waarom wij eentje hebben, wat het voor ons betekent en hoe wij ermee om horen te gaan. Wat wij wel hadden was de vlaggeparade. En dat deed wel wat voor ons, voor mij. Iedereen verzameld op het schoolplein voor de aanvang van de lessen, verenigd het Volkslied zingend terwijl alle aandacht voor onze vlag gehesen werd. Ik heb begrepen dat dit niet meer gebeurt op onze scholen en dat is jammer. Een deel van mijn patriotisme komt zeker voort uit het gevoel dat ik aan de vele vlaggeparades heb overgehouden.

Terug naar de tekst van ons Volkslied. De aanvangsttekst God zij met ons Suriname, Hij verheft ons heerlijk land geeft voor mij aan dat onze Surinaamse grond 'sacred' is, heilig is. Het is een speciale plek en voorrecht om op deze grond geboren te worden en dat legt een bijzondere verantwoordelijkheid op ons. Dit lees ik in wat nadien volgt: Hoe wij hier ook samenkwamen, aan Zijn grond zijn wij verpand. Er is geen ruimte voor discriminatie op basis van afkomst en wij zijn met zijn allen verantwoordelijk voor het beschermen van deze grond. En wij hebben allen recht daarin voorop te lopen. Geen enkele functie of rol in het dienen van ons land kan gemeten worden aan de etnische afkomst of huidskleur van een persoon. Jammer genoeg moet ik vaak ervaren dat dit stukje van ons volkslied wel gezongen wordt maar niet begrepen.

Strijdlust deels verwijderd uit ons volkslied
Vele volksliederen in de wereld wakkeren de strijdlust ter bescherming van het land, de grond, de waarden en de status. Het roept op tot trots en patriotisme. Toen ik de geschiedenis van ons volkslied bestudeerde kwam ik informatie tegen waaruit blijkt dat een stukje strijdlust uit ons volkslied is gehaald in 1959 bij de goedkeuring door de Staten. Origineel stond er namelijk: 'Strijdend houden wij in gedachten" in plaats van 'Werkend houden wij in gedachten". Strijdend werd vervangen door "werkend'. Ik ben daar niet gelukkig mee omdat het voor mij een keus is die effect heeft op het onderdrukken van het militante karakter van onze samenleving. Iets  wat wij heden ten dage ernstig ontberen in het zich verzetten tegen diegenen die het belang van deze samenleving ondermijnen en in de uitverkoop doen.

Wij kiezen nog te vaak voor het zekere boven het onzekere, wij kiezen uit angst in plaats van uit overtuiging, omdat wij de strijder in ons geen ruimte durven te geven. En zo blijven wij vast zitten in de vicieuze cirkel.
De volgende zinsnede die volgt: Recht en Waarheid maken vrij is zo belangrijk voor de ontwikkeling van ons land. Deze ene regel zou indien wij die allemaal hoog in ons vaandel hadden ons beschermen tegen al hetgeen ons vandaag bedreigt: Corruptie, criminelen in bestuur, wanbeleid, milieu vernietiging, moord en doodslag, miskenning van de rechtstaat en ondergraving van de democratie. Dit ene zinnetje wanneer wij dat in de praktijk brengen in ons eigen handelen en als maatstaf gebruiken voor de keuzes die wij maken voor mensen en oplossingen, dan zijn wij in mijn visie al heel dichtbij de realisatie van de Nieuwe Republiek.  Het betekent wel dat wij niet langer genoegen nemen met een beetje goed en een beetje beter,maar kiezen voor, eisen dat en strijden voor het beste voor ons allen!

COVID-19: Een ‘doorbraak moment’ voor China’s  zucht naar wereldwijde invloed?

De pandemie veroorzaakt door het COVID virus, bij ons beter bekend als Corona, noopt vele democratische staten tot het nemen van ongekende maatregelen in een poging om de Corona virus pandemie te bestrijden. Belangrijk is dat de checks en balances die de veiligheid, grondrechten en controleerbaarheid van de noodzaak voor maatregelen niet onder druk komen.  Al weken zijn wij ook in Suriame, in de ban van het COVID-19 virus en hoewel er al meer dan drie weken geen nieuwe cases zijn gemeld, wordt ook in ons land het Corona virus door de regeerders misbruikt om onze vrijheden in te perken en zichzelf meer vrijheden toe te eigenen. De aanname van de wet burgerlijke uitzonderingstoestand is een ernstige dreiging voor onze democratie, onze grondrechten!

Maar het virus bewijst ook dat China’s authoritair systeem, in het Westen gezien als een efficient en exporteerbaar “ Beijing Model van Regeren”, heeft gefaald. Het heeft gefaald in het beschermen van hun burgers ( totdat extreme zeer gemilitariseerde maatregelen warden genomen), en heeft het gefaald en is er niet in geslaagd een klein beetje van verantwoordelijkheid te demonstreren aan de wereld.

In plaats daarvan heeft de Communistische Republiek China (CCP) onder Xi gehandeld op een zeer voorspelbare wijze voor een altijd zeer gecentraliseerde autocratie. Xi beschuldigde locale functionarissen, verhoogde de censuur en deed nog meer personen die de waarheid vertelden verdwijnen. 

In plaats van simpelweg autoriteit over te laten aan de o-zo machtige landen, moeten kleine democratien overal in de wereld dit moment juist gebruiken om te pleiten voor een regering die nog meer verantwoording aflegt en nog transparanter is.

Intussen probeert China dit virus een casestudy te maken die de superioriteit van hun politiek systeem moet aantonen.  Maar China’s falen om vroegtijdige acties te nemen, acties die de verspreiding van deze ziekte in de eerste plaats hadden kunnen voorkomen is ook te wijten aan dit zelfde politiek systeem.  Officiele media bagatelliseerde de ernst van de crisis wekenlang om de sociale stabiliteit te behouden, en locale autoriteiten in Wuhan arresteerden media werkers en bloggers die probeerden het alarm te luiden, zij riepen hen ook publiekelijk tot de orde.

In feite kan gewoon gesteld worden dat China’s politieke systeem de oorzaak is dat de wereld nu in deze ellende zit!

In contrast, geven democratiën zoals Zuid Korea en Taiwan het voorbeeld van een model van hoe de gemeenschap kan helpen in het ontwikkelen van oplossingen die complementerend zijn naar de pogingen van de regeringen om de verspreiding van het virus te vertragen en doden aantal te limiteren. Dit harde werk moet ook de civil society betrekken en prive ondernemingen die samen moeten werken en betrokken moeten worden met en door de Staat om de ontstane grote institutionele en economische problemen aan te pakken.

Het slechte nieuws is dat China zich sterk maakt voor nog meer autoritaire bewindsvoering.  Uitspraken als dat China het virus onder controle heeft moeten skeptisch bekeken worden omdat Covid-19 onderdeel is van een propaganda oorlog door de Communistische partij. De initiele pogingen om informatie over het virus te onderdrukken en de voortgaande censuur van het publiek debat gedurende de gehele crisis draagt bij aan nog meer wantrouwen over de cijfers.

Triest is daarom ook waar te nemen hoe China gebruik makend van de wereldwijde strijd tegen het virus, dat zij integenstelling tot de VS, een verantwoordelijke en betrouwbare partner zijn. In sommige gevallen wordt zelfs gepoogd om anderen te bestempelen als de dragers van het virus. Wij moeten ons terdege bewust zijn dat er een geo-politiek aspect is inclusief de strijd voor meer invloed door ‘spinning’ en de ‘politiek van vrijgevigheid’. Gewapend met feiten, moeten wij ons land uit de klauwen van de totalitaire regimes houden.  Daarom is het vitaal dat wij Surinamers er zijn voor elkaar, elkaar beschermen en dat onze onderlinge solidariteit geen holle frase is.  China kon voorzien dat na de wereldwijde uitbraak vele landen op hun deur zouden kloppen. En wij zijn getuige van hun grote gulheid in gaven naar Italie, de Tjechische republiek en landen zoals wij. Bewonderenswaardig, maar niet zonder een politieke prijs.

Onze vrije, onbelemmerde toegang tot het internet is cruciaal, vooral nu in deze bijzondere crisis. Toegang tot het internet is vooral op deze momenten gewoon een mensenrecht.

In deze hele Coronacrisis is het belangrijk dat wij de propaganda oorlog van China doorzien. Geen enkele omvang van buitenlandse hulp kan goed maken dat de Communistische partij  vroegtijdige reaktie heeft doen mislukken met als gevolg de pandemie die nu het grootste deel van de wereld treft. Nog lang na de initiële uitbraak, weigerden de Chinezen andere landen te vertellen over de ernst van de dreiging of de spreiding te voorkomen buiten China.

De centrale vraag die China’s totalitair regime moet beantwoorden is waarom zij dachten dat staatcensuur en propaganda belangrijker waren dan het recht op gezondheidszorg van haar en alle wereldburgers .

In de propagandastrijd die China voert passen grote schenkingen bestaande uit maskers, beschermende schermen en andere medische hulpmiddelen. Maar het zwijgen opleggen aan klokkenluiders, verspreiden van propaganda en het bedreigen van met onthouden van hulpverlening  aan landen in het ‘Westen’ is geen soft power. Wanneer de Chinese staat haar massieve capaciteit als staat had ingezet om minimale faciliteiten in te zetten voor het testen van voeding , was er geen COVID-19 in de wereld en draaide de wereldeconomie nog steeds.  Als de Chinese staat een minimale eerlijkheid aan de dag had gelegd, dan had de wereld enkele extra weken gehad om zich hierop voor te bereiden.

Sommigen zullen misschien zeggen dat het nu geen tijd is om de schuld ergens te leggen. Maar dat is het juist wel! Verantwoording nemen en eisen wanneer een ramp zich voltrekt moet! Een ramp die naar alle waarschijnlijkheid heel veel landen zal verwoesten, en duizenden zullen sterven, en dat terwijl Chinese functionarissen pogingen doen om voordeel te halen uit deze crisis en een disinformatie campagne te launchen. Als deze pandemie een ding doet is het wel bevestigen dat wij niet moeten verwachten dat China een verantwoordelijke wereldmacht zal zijn.

Dat de Chinese mensenrechten activist Jianli Yang overtuigd is dat ‘ er een moment moet komen  en zal komen dat alle slachtoffers en getroffen landen, bijeen moeten komen om de Communistische Republiek China verantwoordelijk te houden’, is helemaal correct. Elke poging van China om de kritiek op haar beleid te categoriseren als racistisch en tegen de Chinees gericht is complete misplaatst. Het is wel typisch voor autoritaire regimes om op die wijze te reageren op kritiek op hun handelen. De kritiek is op een regiem dat haar eigen bevolking het recht heeft ontnomen sinds 2013 om nog te praten over zaken zoals: universele waarden, vrije pers, civil society, burgerrechten en de eerdere misstappen van de communistische partij, corruptive en een onafhankelijke rechtspraak. Dit is meer een uiting van angst dan van zelfvertrouwen.

Laten wij als samenleving alert blijven en voorbereid op het reeds in uitvoering zijnde plan van de Chinese overheid om de wereldwijde pandemie te gebruiken voor disinformatie en geopolitieke machtspelletjes.

Dit artikel is vertaald en bewerkt door mij. De bron is hieronder vermeld.

Bron: COVID-19: A ‘breakthrough moment’ for China’s sharp power in global battle of narratives?

 DemDigest    March 23, 2020