Women Building Peace en Security: DAG 15

Investeren in onze toekomst
Het is van ontzettend groot belang voor een sterk Suriname in de toekomst dat onze kinderen vandaag alle ruimte en mogelijkheid krijgen zich te ontwikkelen. En dat moet gelden voor elk kind, arm of rijk en ongeacht waar die vandaan komt en vooral ook voor onze kinderen die speciale behoeften hebben ( Special needs children). Met dit als grondgedachte werkt de Centro por la Familia in Salt Lake City, Utah. De financien die hoofdzakelijk beschikbaar gesteld worden door de Federale Overheid worden rechtstreeks besteed aan kinderen die behoren tot gezinnen die aan de armoedegrens of daaronder zitten. Hiertoe behoren veel kinderen met speciale behoeften. En natuurlijk ook kinderen met bijzondere talenten.
Behalve direkte bijstand aan deze families te verlenen, worden de gezinnen ook in kontakt gebracht met alle andere instanties die de specifieke ondersteuning moeten verlenen.
Jaarlijks wordt er via het Centrum voor de Familie ongeveer USD 3000 per kind besteed en in totaal bestrijkt dit programma 70.000 kinderen.

Participatie van de ouders
Hoewel geen cent naar de ouders gaat, is de participatie van de ouders onmisbaar, het is cruciaal. Ouders moeten betrokken zijn bij de ontwikkeling van de kinderen. Dit is niet alleen van belang voor het kind, maar ook voor de ouders. Vaak lopen ouders met het gevoel dat zij niet voldoende kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van hun kinderen. Door hun participatie ontdekken ook deze ouders dat zij een onmisbare bijdrage leveren en tot veel meer in staat zijn dan zij zichzelf in staat achten. En belangrijk is te beseffen dat het ontwikkelingsnivo van de ouders er absoluut niet toe doet. Bovendien, teneinde ook de ouders maximaal in staat te stellen om hun kinderen te ondersteunen, wordt er voldoende tijd gestoken om de ouders te laten begrijpen hoe en waarom het program wordt uitgevoerd. Sterker nog, de ouders bepalen mee hoe het curriculum voor hun kinderen eruit ziet. En in deze gaat het om kinderen van tussen de 0 en 5 jaar.

Gemeenschapsontwikkeling met inzet van de gemeenschap
Versterking van ouders en kinderen moet onderdeel vormen van versterking van de gemeenschap. De totale gemeenschap moet zich deelgenoot voelen van dit proces. Daarom worden alle personen die in dienst genomen worden door het Centrum uit de gemeenschap zelf gerekruteerd. Excuses als zouden de mensen uit die buurt niet over de nodige vaardigheden beschikken om het werk te doen houden geen stand en worden uit de wereld geholpen door de mensen te trainen en uit te rusten met de nodige skills. Een belangrijke rol in deze is weggelegd voor de maatschappelijk werkers die minimaal 4 maal per jaar de gezinnen bezoeken, maar ook de leerkrachten doen dit.

Wij hebben de kracht
Wanneer je dit alles op een rij zet, kom je tot de conclusie dat er ontzettend veel kracht schuilt in ouders, ook bij die ouders die het moeilijk hebben economisch en sociaal, om het talent in hun kinderen tot volle wasdom te doen komen, ook bij die kinderen met speciale behoeften. Het enige wat nodig is, is de ouders te stimuleren deze kracht te ontwikkelen. Met gerichte, gestructureerde programma's, motivatie, inzet en geloof in elkaar, kunnen wij samen de bakens verzetten en niet alleen onze kinderen tot winnaars maken, maar onze buurt, ons distrikt en onze totale samenleving. En misschien zullen wij niet alle resultaten van het werk dat wij vandaag verzetten, ook vandaag zien, maar de volgende generatie zal dat zeker wel!

Het opdienen van voeding in een opvangcentrum

voor daklozen in Salt Lake City

Women Building Peace en Security: DAG 13 en 14

Sterke buurten: Basis voor sterke samenleving

Ik heb het wel vaker gehad over het belang van sterke buurten. En over de bijzondere rol van o.a. onze ressort en distriktsraden in het realiseren hiervan. De praktijk hiervan kwam naar voren in gesprek met Barb Potts, de neigbourhood improvement specialist, in St. Louis. Deze functie is terug te vinden in verschillende buurten (political wards) in Missouri. Mw. Potts werkt vanuit de Rita Ford community Center. Rita Ford was een van de eerste Afro-Amerikaanse vrouwelijke leiders. Zij streed voor veiligheid en gelijkheid van elkeen. De rol van de buurtverbeteraar ( vrij vertaald) is om de buurt te stabiliseren. Dat heeft veel te maken met het inachtnemen van de diversiteit en cultuur in de buurt, de veiligheid, het politiek en economisch spectrum en de toegang tot middelen. Deze buurtverbeteraar functioneert vaak als een liaison naar o.a. de politie, maar ook naar de vele andere organisaties die mogelijk actief zijn in de buurt. In deze is zij een wegwijzer voor de buurtgenoten. Het is ook belangrijk dat er een vertrouwensband met de buurt wordt opgebouwd zodat ieder zich vrij voelt zich tot haar te wenden voor het vinden van structurele oplossingen voor terugkerende problemen in de buurt. En dat zijn zaken waar ook wij in Suriname ons vaak aan kunnen ergeren in de buurt: geluidsoverlast, het niet schoonhouden/onderhouden van tuin en trottoir, het permanent parkeren van voertuigen op de weg, geluidsoverlast, het los laten lopen van honden op straat en ga zo maar door. Het uitgangspunt bij de oplossing van deze problemen kan eenvoudig, rekening houdend dat communicatie de sleutel is. Mw. Potts plaatst bij haar ronde in de buurt, vriendelijke briefjes in de bussen van die buurtgenoten die zich schuldig maken aan dergelijke zaken met het verzoek daar verandering in te brengen. Vaak wordt hier gevolg aangegeven. Mede omdat niemand een boete erbij wenst. Een prachtig samenspel van buurtorganisatie en implementatie van wetgeving. Het organiseren van de buurt vraagt participatie van iedereen: elke buurtgenoot, onderneming/ngo, de diensten zoals brandweer/politie en in de gekozen volksvertegenwoordigers. De buurtverbeteraar moet iedereen samen brengen. En succes begint met het goed doen van de kleine dingen en kleine successen. Dit moet bij ons toch ook kunnen. Een duidelijke visie over de rol en functie van onze regionale organen met als basis het creeren van sterke buurten kan de start zijn van substantiele verandering van ons leefklimaat in onze buurten.

Het Vrouwen Onderzoeks Centrum

Tijdens het bezoek aan de Universityof Utah. in Salt Lake City, spreken wij Ms. Debra Daniels, Directeur van het onderzoekscentrum. Dit onderzoekscentrum werkt voornamelijk met vrouwen die terugkeren naar school. Zij bieden jaarlijks beurzen aan twv USD.240.000 voor rond 100 personen. Het Centrum wordt ondersteund door de gemeenschap. Behalve het aanbieden van beurzen bieden zij ook counseling en participatie in counseling groepen. Daarnaast beschikken zij over een emergency fund waarmee zij vrouwen ondersteunen die urgent een probleem moeten aanpakken, maar niet over de financien beschikken, zoals het betalen van de electriciteitsrekening, kinderoppas etc. Vanwege haar aard van werken vergaard dit onderzoekscentrum ontzettend veel data met betrekking tot de keus, mogelijkheden en uitdagingen voor vrouwen die verder willen studeren en/of vroegtijdig stoppen. Deze data wordt met vele instituten gedeeld en gebruikt om het beleid niet alleen vrouwvriendelijker te maken maar ook de ontwikkeling van leiderschap in vrouwen te versterken. Onze eigen universiteit beschikt over de Institute for Women, Gender and Development Studies. Prijzenswaardig. Echter ontbreekt het mijns inziens aan dat stukje praktische ondersteuning naar de jonge Surinaamse vrouw die vanwege haar rol in de maatschappij extra drempels ondervindt in haar streven naar verdere ontwikkeling. Te vaak ontmoet ik vrouwen die stoppen met studeren omdat zij moeten werken naast hun studie en daar geen begrip voor vinden bij de docent. Of die thuis moesten blijven gedurende een periode om te zorgen voor een ouder of kind, en daar geen begrip voor vinden bij de universiteits instanties. Laat staan die vrouwen die kinderoppas nodig hebben. Ik kan nu niet zeggen dat het een groot probleem is bij ons, noch kunt u mij zeggen dat het geen probleem is. Want dat is zeker niet onderzocht. Wat ik wel weet is dat de vele studenten die ik heb begeleid bij het schrijven van hun final thesis op onze universiteit mij vaker hebben aangegeven dat veel Surinaamse vrouwen kiezen om langs de kantlijn te blijven staan, kiezen om hun talenten en kennis niet verder te ontwikkelen, omdat onze maatschappij onvoldoende ondersteuning biedt daar waar zij die nodig hebben. Mijns inziens kunnen wij dus zeker goede ideeen en suggesties meenemen ter versterking vn onze vrouwen in het bijzonder en onze samenleving in het algemeen, van de Women Research Center in Salt Lake City. Wij moeten beter!

Met  Jackie Biskupski, Mayor Salt Lake City

(De tweede vrouwelijke mayor van Salt Lake City)

Op de achtergrond Deedee Corradini 

(de eerst vrouwelijke mayor van Salt Lake City)

Women Building Peace en Security: DAG 12

Bouwen aan leiderschap van vrouwen

De Marian Middle School biedt onderwijs aan 75 meisjes die allemaal voortkomen uit gezinnen die op of onder de armoedegrens zitten. Al bij het binnentreden van de school ervaar ik een heel positieve, motiverende en inspirerende atmosfeer. Overal aan de muren zijn of prestaties van de studenten weergegeven, of tips hoe beter te studeren of inspirirende/motiverende teksten. Het is licht, luchtig en schoon.
In het gesprek met de directeur blijkt dat het veel meer is dan lesgeven wat hier gebeurt. De kinderen zijn er vanaf kwart over zeven smorgens tot half zes smiddags. De dag begint met een ontbijt. Studenten van deze school worden tot aan het vinden van hun eerste baan, na doorlopen van high-school en college, gevolgd en waar nodig en mogelijk ondersteund.  Hoewel het een katholieke school is, wordt er niet gelet op geloof voor toelating. De meeste studenten zijn niet katholiek. Het doel is de jonge dames op deze school te transformeren tot jonge leiders. En dat wordt op een zeer bijzondere wijze gedaan. Het is een combinatie van studenten participatie in curriculum samenstelling, waarden en normen en trots op zichzelf bewerkstelligen bij de enthousiaste jongedames die ik daar mocht ontmoeten. Het curriculum is toekomstgericht en wordt heel veel beinvloed door o.a. de interesses van de studenten. Teambuilding is een vast onderdeel evenals het betrekken van de ouders en de gemeenschap.
Het 'enrichment programma" dat plaatsvindt van 4.00 - 5.30 biedt ruimte voor dat wat de individuele student nodig heeft, zij het huiswerk begeleiding, lezen of werken aan een speciaal project.
Per student kost het 12-13.000 USD/jaar. De ouders van de studenten leveren een geringe vaste maandelijkse bijdrage en in de rest voorziet de school middels grants en prive donaties van individuen en families.

Toekomstgericht onderwijs meer dan boekenkennis

Mijn standpunt is dat ook in Suriname ons onderwijs toekomstgericht moet zijn. Dat het bezoeken van de school een inspirerende en motiverende aangelegenheid moet zijn. En dat is nog steeds merendeels niet het geval. En dat betekent meer dan leerkrachten opleiden om les te geven tussen en 8.00 a.m. en 13.00p.m. En het betekent ook niet een naschoolse opvang misbruiken om enkelen te verrijken en kinderen slechts van een maaltijd te voorzien.
Het betekent onze kinderen te voeden met meer dan boekenkennis. Het is hen vormen tot leden van een team, hen een gevoel van trots te geven over hun eigen prestaties, hen de ruimte te bieden verantwoordelijkheid (mede) te dragen voor wat zij leren en hoe zij leren. Het is ook actief netwerken opzetten met instituten voor verdere studie en/of een baan en die netwerken ten dienste te stellen van de student. Het betekent dat elke jonge Surinamer die de school binnenstapt, uniek is en gezien wordt als een belangrijk onderdeel van onze toekomst. Een toekomst waar wij in investeren door te beseffen dat de jonge burger niet alleen de leiders van de toekomst zullen zijn, maar ook nu al leiding kunnen geven aan de vorming van hun eigen leven en van hun leeftijdsgenoten. Onze leerkrachten moeten daar een belangrijke spil in zijn. En onze scholen moeten versterkt worden met maatschappelijk werkers en actieve ouders. Daarnaast moeten onze scholen buiten de schoolmuren treden en deel zijn van de activiteiten in hun buurt, in hun omgeving. Eenvoudig is het niet, maar onmogelijk zeker niet! Wat het vraagt is een heldere visie, de overtuiging dat iedereen telt en de gemotiveerde inzet van ieder van ons en het besef dat onze kinderen beter verdienen en dat wij samen zeker beter kunnen!