Ons Volkslied een nimmer eindigende opdracht

Zing het en handel ernaar!
Dit jaar is ons Volkslied 60 jaar oud. Persoonlijk heb ik altijd veel inspiratie geput uit ons volkslied. Zowat elke zinsnede heeft een opdracht voor ons burgers. Wanneer wij die opdrachten serieus zouden nemen dan zou ons land er heel anders uitzien. Ik kan mij niet herinneren dat tijdens mijn schooldagen echter er ooit een les besteed is aan ons Volkslied: waarom wij eentje hebben, wat het voor ons betekent en hoe wij ermee om horen te gaan. Wat wij wel hadden was de vlaggeparade. En dat deed wel wat voor ons, voor mij. Iedereen verzameld op het schoolplein voor de aanvang van de lessen, verenigd het Volkslied zingend terwijl alle aandacht voor onze vlag gehesen werd. Ik heb begrepen dat dit niet meer gebeurt op onze scholen en dat is jammer. Een deel van mijn patriotisme komt zeker voort uit het gevoel dat ik aan de vele vlaggeparades heb overgehouden.

Terug naar de tekst van ons Volkslied. De aanvangsttekst God zij met ons Suriname, Hij verheft ons heerlijk land geeft voor mij aan dat onze Surinaamse grond 'sacred' is, heilig is. Het is een speciale plek en voorrecht om op deze grond geboren te worden en dat legt een bijzondere verantwoordelijkheid op ons. Dit lees ik in wat nadien volgt: Hoe wij hier ook samenkwamen, aan Zijn grond zijn wij verpand. Er is geen ruimte voor discriminatie op basis van afkomst en wij zijn met zijn allen verantwoordelijk voor het beschermen van deze grond. En wij hebben allen recht daarin voorop te lopen. Geen enkele functie of rol in het dienen van ons land kan gemeten worden aan de etnische afkomst of huidskleur van een persoon. Jammer genoeg moet ik vaak ervaren dat dit stukje van ons volkslied wel gezongen wordt maar niet begrepen.

Strijdlust deels verwijderd uit ons volkslied
Vele volksliederen in de wereld wakkeren de strijdlust ter bescherming van het land, de grond, de waarden en de status. Het roept op tot trots en patriotisme. Toen ik de geschiedenis van ons volkslied bestudeerde kwam ik informatie tegen waaruit blijkt dat een stukje strijdlust uit ons volkslied is gehaald in 1959 bij de goedkeuring door de Staten. Origineel stond er namelijk: 'Strijdend houden wij in gedachten" in plaats van 'Werkend houden wij in gedachten". Strijdend werd vervangen door "werkend'. Ik ben daar niet gelukkig mee omdat het voor mij een keus is die effect heeft op het onderdrukken van het militante karakter van onze samenleving. Iets  wat wij heden ten dage ernstig ontberen in het zich verzetten tegen diegenen die het belang van deze samenleving ondermijnen en in de uitverkoop doen.

Wij kiezen nog te vaak voor het zekere boven het onzekere, wij kiezen uit angst in plaats van uit overtuiging, omdat wij de strijder in ons geen ruimte durven te geven. En zo blijven wij vast zitten in de vicieuze cirkel.
De volgende zinsnede die volgt: Recht en Waarheid maken vrij is zo belangrijk voor de ontwikkeling van ons land. Deze ene regel zou indien wij die allemaal hoog in ons vaandel hadden ons beschermen tegen al hetgeen ons vandaag bedreigt: Corruptie, criminelen in bestuur, wanbeleid, milieu vernietiging, moord en doodslag, miskenning van de rechtstaat en ondergraving van de democratie. Dit ene zinnetje wanneer wij dat in de praktijk brengen in ons eigen handelen en als maatstaf gebruiken voor de keuzes die wij maken voor mensen en oplossingen, dan zijn wij in mijn visie al heel dichtbij de realisatie van de Nieuwe Republiek.  Het betekent wel dat wij niet langer genoegen nemen met een beetje goed en een beetje beter,maar kiezen voor, eisen dat en strijden voor het beste voor ons allen!