De week is al weer aardig onderweg. Voor je het weet is het weer eind van de maand. Zelfs het weer schijnt haast te hebben om de tijd te doen verlopen, want hoewel het droge tijd is regent het vaak en heel zwaar. Rukwinden vormen geen uitzondering meer.
Storm van besmetting, onveiligheid en holle beloften
Een andere storm die over ons heen komt is die van ernstige tot dodelijke ziekten. Chikungunya heeft zowat in elke familie die je kent iemand of meerderen getroffen. En dan is er nog de dreiging van Ebola.
Elke muskiet wordt nou gezien als een potentiele moordenaar. Savonds als je door de buurten rijdt, zie je dat alle huizen potdicht zijn, zwaar vergrendeld niet alleen tegen de muskieten maar ook tegen de rovers. Van een verhoogd veiligheidsgevoel bij de burger is er geenszins sprake, integendeel. Maar was dit niet een van de belangrijke beloftes van deze regering? Ja, ik weet het heel zeker. Het was dus ook onderdeel van het pakket aan gebakken lucht dat deze regerende regeerders ons hebben voorgehouden. Aan gebakken lucht is er geen gebrek. Deze week werd met veel fanfare de bouw van het AMC-SU aangekondigd. Propagandisten van de paarsen krijgen er geen genoeg van de speciaal hiervoor ontworpen animatie te posten. Ik wil niet eens vragen hoeveel betaald is om dat filmpje te fabriceren. Maar feit is dat een tekenfilm wordt gepresenteerd op een wijze alsof het er allemaal al staat. Er wordt gesproken van ons AMC-SU is dit en is dat. En ik vraag me af, trappen we er weer in, in het bouwen en presenteren van letterlijk luchtkastelen?!
En het is niet dat ik vind dat Suriname geen AMC mag hebben, integendeel! Maar ik weiger om voor de gek te laten houden door een stelletje woordzwendelaars. Hoe kan ik geloof hebben in de bouw van een AMC als medici niet betaald worden door de overheid, als er nog steeds torenhoge schulden zijn bij ziekenhuizen, als heel wat medicamenten stilletjes verwijderd worden uit de klapper en alleen nog particulier te koop zijn. Als er een basiszorgverzekering verplicht wordt gesteld waarvan het pakket een raadsel is en de relatie tussen on-en minvermogenskaarten en dit systeem een doolhof is. Hoe kan ik geloof hebben in een AMC als er nu al wordt aangegeven dat men niet over de nodige specialisten beschikt voor een dergelijke onderneming? Neen, voor mij is het slechts een tekenfilmpje net zoals die van Casper the friendly ghost, alleen in deze is het geen friendly ghost, maar criminele misleiding.
Zien doen, laat doen!
Dan heb ik vele discussies gevolgd de afgelopen week over jeugd criminaliteit. Blogs die de schuld willen leggen bij gepresenteerde films en zo meer. Wat ik mis echter is de durf om te zien dat de belangrijkste impuls is het crimineel leiderschap dat we als land momenteel ondervinden. Hoe willen we dat onze jeugd het belang van respect, eerlijkheid en mensenrechten begrijpt, wanneer de persoon die aan hen allen gepresenteerd wordt als de redder van de natie, betrokken is bij moord op Surinaamse burgers, verdacht wordt van cocaine transporten, bankroof en zo meer. Hoe krom kan je overkomen als je aan de ene kant aan je kinderen leert dat ze niet geweldadig mogen zijn, terwijl je ze aan de andere kant toont dat je knielt voor iemand die alleen dat als legacy heeft. Die vraag moeten we maar eerst gaan beantwoorden.
Ook politici die alleen omwille van de macht bereid zijn om met deze personen om de tafel te gaan zitten om regeringen te vormen. Let u goed op de politici die zeggen dat zij nu niet kunnen aangeven met wie zij wel of niet gaan werken, u moet maar gewoon op hen beginnen te stemmen en vertrouwen dat het goed komt. Of ze verschuilen zich achter de wil van het volk! Als politicus en politieke partij heb je een opvoedende rol en het is mijn overtuiging dat als we daadwerkelijk willen naar herstel van normen en waarden dan moeten we ook hard stellen dat we niet werken met een NDP onder leiding van dhr. Bouterse. Elke partij die dat niet wil zeggen is niet serieus over herstel van normen en waarden. We moeten iedereen overtuigen dat wij niet zullen meewerken aan een regering waarin deze personen terugkeren. Als leiders moet je voorop lopen en het risico nemen ja, dat je dan niet in de regering zal zitten. Wij moeten zorgen dat middels overtuiging de kiezer de juiste keuze maakt. De komende maanden moeten we dus heel goed opletten. Er zijn partijen die links en rechts schoppen, terwijl zij nog geen enkel wapenfeit op hun naam hebben. Ze presenteren zich als de meest schone politicus. Maar zijn ze dat wel? Als je goed oplet, dan zie je dat ze alleen de ideeen copieren van anderen, nog nooit een duidelijk uitgewerkt beleidsstuk hebben gepresenteerd, afwezig zijn wanneer fundamentele wetswijzigingen worden aangepakt die tekenend zijn voor moraal en ethiek (de amnestiewetswijziging is daar een goed voorbeeld van), en heel belangrijk, geen duidelijke uitspraak doen met wie ze wel of niet zullen samenwerken na de verkiezing.
Voor mij zijn dergelijke politici het sprekend voorbeeld van de vos die de passie preekt.
Het is dus duidelijk dat om de criminaliteit in te dammen de politiek alvast het voorbeeld moet geven om het samenwerken met personen met een crimineel verleden of heden uit te sluiten.
Het is voor mij dus belangrijk dat we lang vantevoren weten wat de opstelling is van partijen in dit opzicht.
Beleid voor ontwikkeling en eenheid!
Een ander interressante ontwikkeling is dat het lijkt alsof we een president gaan kiezen op 25 mei. Niets is minder waar en mijns inziens zouden we de focus moeten leggen waar het hoort, op de DNA kandidaten die partijen zullen voordragen en het programma dat deze partijen voorstaan. Focussen op presidentskandidaten is prematuur en misleidend en zal slechts in de kaart spelen van de huidige president, die niets liever wil. Niets liever dat men niet meer kijkt naar alle rovers die hij heeft gefaciliteerd maar slechts naar hem waarbij hij zich presenteert als slachtoffer van de mensen om hem heen. Overigens begrijp ik niet dat mensen daarin lopen, want iemand die zo gewetenloos heeft gehandeld in de jaren '80, zijn verantwoordelijkheden ontloopt en elke structuur ondermijnt en geen enkele wet of wettig instituut respecteert, maakt op mij absoluut geen indruk.
Maar laat me duidelijk vaststellen dat het in deze fase niet gaat om wie president wil worden of wie die presidents verkiezing zal winnen, maar wat belangrijk is: Wat is de visie van de verschillende partijen en hun DNA kandidaten voor Suriname? En kunnen deze mensen ons tezamen leiden daarheen? De uitdaging is ons te leiden op een wijze die ons allen verbindt, dus geen personen die anderen uitmaken voor volksvijanden. We hebben een leider nodig die in staat is onze dromen voor Suriname weer tot leven te brengen. Dat is het nivo wat we nodig hebben en dat is niet eenvoudig.
Wat uiteindelijk in 2015 de uitslag zal worden zal het resultaat moeten zijn van wat wij Surinamers voor onszelf willen, voor onze kinderen en onze kleinkinderen. Ik hoop dat we kiezen voor politici die ons verheffen boven etniciteit, religie en sexe. Politici die ons allen verenigen achter een gemeenschappelijk doel met als resultaat het ontketenen van al die creativiteit, potentie en kansen die ons Surinamers zo uniek en bijzonder maken.
Dat is waar ik de politiek voor in ben gegaan en dat is wat mij dagelijks beweegt om steeds weer te kiezen om ermee door te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten