Ik behoor tot de vijfde groep van vrouwelijke leiders die het programma voor vrede en veiligheid doorloopt. Dit is o.a. in reaktie op de start van de UN Women in 2012. Vervolgens is er in de VS een wet aangenomen ten behoeve van de ondersteuning van de rol van vrouwen in vrede en veiligheid. Dit is gevolgd met het Nationaal Actie Plan.
En er lopen nog vele andere themas binnen de International Visitor Leaders Program. Het programma dat nu al haast 80 jaar oud is, heeft een participatie van al meer dan 300.000 personen wereldwijd gehad. Opmerkelijk is dat van die 300.000, ongeveer 300 stuks na het doorlopen van de programmas het hebben gepresteerd om president te worden van hun land. Ook in Zuid-Amerika zijn er voorbeelden daarvan in o.a. Costa Rica, Paraguay, Brazilie en Argentinie.
Het programma wordt gekarakteriseerd door open, transparante en directe discussie over die uitdagingen waar wij in onze verschillende landen voor staan, ervaringen uit te wisselen en oplossingen te formuleren.
Als participant heb je nadien ook toegang tot vele mogelijkheden en behoor je tot het wereldwijde alumni netwerk.
De rol van vrouwen in vrede en veiligheid: Een vraagstuk van nationale veiligheid
In zijn keynote toespraak deelt ambassadeur Steinberg zijn visie over het hoe en waarom van vrouwen in vrede en veiligheid. En er zijn veel punten waarop ik het eens met hem ben. Het is nu eenmaal zo dat vrouwen en kinderen de grootste groep van slachtoffers zijn van oorlogen, van instabiliteit en van slecht bestuur.
Vrouwen hebben ook het grootste belang bij eerlijk en rechtvaardig beleid en hoeven geen slachtoffers te blijven. Ook hoeven zij niet te blijven op het nivo van survivors, maar moeten naar het nivo mede-vormgevers en mede-bepalers van hun toekomst, hun omgeving en hun land. Het is nationaal veiligheidsvraagstuk!
Daarom is het belangrijk dat wij als vrouwen vasthouden aan: NIETS WORDT BESLIST VOOR ONS, ZONDER ONS!
De achterstand in daadwerkelijke besluitvorming wordt in meer landen dan niet in de wereld doorbroken door quotas. Ik ben daar ook voorstander van voor Suriname. Het zal niet alleen garanderen en afdwingen dat polistieke partijen gericht vrouwen kandideren, maar het zal ook garanderen dat deze trend niet van voorbijgaande aard is.
Wat wij moeten doen is specifieke programma's structureel uitvoeren om vrouwen te versterken en deze programma's moeten niet op zichzelf staan, maar onderdeel vormen van elk beleidsinitiatief. MAW geintegreerd beleid!
En het aspect van gender neutraal beleid.. daar kunnen wij kort over zijn: Het is anti-empowerment van de vrouw. Het is niet modern en het is gewoon een excuus om vrouwen te houden waar ze zijn!
De rol van mannen in de versterking van de rol van de vrouw
Ik ben het 100% eens met Ambassadeur Steinberg dat mannen in de politiek volledig betrokken moeten zijn bij het totale proces. Echter gaf ik hem wel aan dat zijn opmerking dat onwillige mannen aangesproken kunnen worden door hun erop te wijzen dat hun carriere eronder zal lijden als ze initiatieven van deze aard niet ondersteunen, dat dat in de praktijk even anders werkt. Mannen die reeds in hoge politieke posities zijn, zien het juist als een bedreiging van hun stoel als vrouwen een gooi naar diezelfde stoel doen. En dus...gooien ze alles wat ze kunnen bedenken ertegen aan. Cultuur is een van hun geliefde verhalen. Ik heb zelf mannen in ons hoogste college van Staat horen zeggen dat vrouwen gewoon geduld moeten hebben.
En daarom is het belangrijk dat wij die beseffen hoe belangrijk 50/50 is voor de ontwikkeling van onze samenleving bewust mannen meenemen in deze ontwikkeling. Want als het beter gaat met vrouwen gaat het goed met ons allemaal!
Een van de meest gevaarlijke posities is de positie van een vrouw als vredebouwer.
We hoeven alleen maar te denken aan al die vrouwen die mishandeld worden of gedreigd met mishandeling, alleen omdat zij uitvoering willen geven aan hun idee. En ik praat niet alleen over lichamelijke mishandeling, maar ook geestelijk. Voeg daaraan toe de vaak voorkomende karaktermoord op vrouwen in politiek en ik weet zeker dat u zelf dit lijstje kunt aanvullen. Om een gezonde balans te bereiken in de beleidsmakende groep moeten deze zaken serieus en zonder uitstel aangepakt worden.
Het begint bij het uitbannen van geweld tegen vrouwen en meisjes evenals huiselijk geweld. Het beschermen van de sexuele en reproductieve rechten. En het is een opdracht aan onze regeringen, onze politieke partijen, maar ook onze religieuze organisaties, de media en journalisten en ngo gemeenschap. Tezamen moeten wij zorgen voor een veilige omgeving, zodat onze vrouwen en meisjes hun rollen op het hoogste nivo van beleidsvorming en uitvoering vrijelijk en ongehinderd kunnen uitvoeren. En het kan!
Voor ons allen is er werk aan de winkel en ik kom dan ook met huiswerk terug. Ik hoop dat ik ook op uw ondersteuning mag rekenen. Het is uiteindelijk in ons aller belang!
Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten