Het bezoek aan de Community Conflict Services of Metropolitan St. Louis en het gesprek met de Program Director leverde een interessante discussie. Het gaf namelijk antwoord op een voor mij zeer belangrijk onderdeel van onze onderwijs vise: hoe vormen wij burgers die verantwoordelijkheid nemen voor hun handelen en slecht gedrag niet herhalen. Dit is precies waar deze organisatie zich mee bezighoudt. En natuurlijk zijn wij allen groot gebracht met de overtuiging dat dat alleen kan door onze jonge mensen iets te ontnemen ( vaak hun vrijheid om iets te doen wat ze leuk vinden) of ze zelf lichamelijk stevig te straffen.
De vraag is natuurlijk werkt het? In vele gevallen horen wij van niet. Bovendien hebben wij in Suriname een bijkomend probleem en dat is dat jongeren vaak het gedrag overnemen van ouderen. En als wij nu regeringsleiders en functionarissen hebben die zich bij alles wat gebeurt bedienen van a no mi, maw ze nemen geen verantwoordelijkheid voor hun daden, dan is het heel slecht gesteld met onze samenleving.
Voor vrede en veiligheid in een samenleving is het dringend nodig dat iedereen verantwoordelijkheid neemt voor zijn of haar daden en dat moet je al jong aanleren. En het kan anders dan alleen middels straffen. Dit is waar de term restorative justice of herstelrecht een rol speelt. Mensen, ook jongeren moeten leren om verantwoordelijkheid te nemen voor de schade of pijn die zij een ander aandoen en zij die geleden hebben moeten ook kunnen erkennen dat zij geschaad zijn en/of pijn hebben geleden. Dit betekent dat de waarheid gevonden moet worden.
Hoe werkt het
Ten eerste is het van belang dat wij aan elke school of elke groep scholen een persoon of een team van personen, maatschappelijk werkers, verbinden. Deze personen zijn diegenen die de 'probleem'jongeren helpen en begeleiden om de waarheid op tafel te leggen. Middels het bouwen van een vertrouwensrelatie met deze jonge mensen, worden zij naar een punt gebracht waar zij durven de feiten onder ogen te zien en die te presenteren en zo verantwoordelijkheid te nemen. Maar daar blijft het niet bij. Vervolgens wordt er een plan voor de toekomst gemaakt waarin zij zich committeren aan een bepaald gedrag. Want conflicten zullen zich blijven voordoen en dus moeten wij in oplossingsgerichtheid denken, hoe in de toekomst op een niet-gewelddadige manier om te gaan met deze problemen. En dit plan wordt ondertekend door de jongeman en/of jongedame, en wel met zowel de voor- als familienaam. In bepaalde gevallen worden de ouders erbij gehaald. Maar het gaat in de eerste plaats erom dat de kinderen verantwoordelijkheid leren nemen. En beseffen dat acties consequenties hebben. Tegelijkertijd willen wij dat onze jeugd zo min mogelijk belast wordt met een strafblad die hun verdere toekomst negatief zal beinvloeden. En middels restoratief proces bieden wij hun die mogelijkheid.
Natuurlijk is restorative justice ook van toepassing op problemen tussen buren en in buurten, maar ik geef er prioriteit aan binnen onze scholen, voor onze jongeren, waarbij er prioriteit gegeven moet worden aan onze buurten die het economisch en sociaal moeilijk hebben. Want ook zij verdienen beter!
En werkt het? De resultaten zijn bemoedigend, rond de 95% van de jongeren die aangepakt worden door herstel recht, vertonen een verbeterd gedrag en hebben een versterkt verantwoordelijkheidsgevoel. En dat hebben wij dringend nodig, zij zijn uiteindelijk onze leiders van morgen.
Wij moeten deze investeringen in onze jeugd plegen, het is de basis voor hoe onze toekomst eruit zal zien. Een Suriname met verantwoordelijke, dynamische en dienstbare leiders!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten