Tijdens een ontmoeting met een afgevaardigde van de Knesset ( het Israelisch parlement) concludeerde ik wederom dat er over de gehele wereld zich vernieuwings processen voordoen, ook op het politiek vlak. Dat er grote uitdagingen voor ons die strijden voor behoud en verdieping van democratie, voor vrede en veiligheid in onze landen en onze regios is overeind. Maar wat ook heel duidelijk is dat wij het ideaal niet opgeven. En wanneer ik spreek over 'wij' dan heb ik het over al diegenen niet alleen in ons land, maar in de gehele wereld. Het is ook duidelijk dat het populisme en politici, nieuwe en oude, die zich daarvan bedienen een groot gevaar vormen voor de democratie. Er moeten vele taboe's en misplaatste ideeen worden doorbroken. En dat is geen strijd van alleen nieuwe politici, vaak moeten die zich scharen bij de politici die daar al jaren mee bezig zijn en de vlam van vernieuwing brandend hebben gehouden. Ontkenning daarvan bewijst de onoprechtheid bij diegenen die zich daar schuldig aanmaken.
In Israel betekend het dat de groep van Knesset leden die gaan voor gelijke behandeling van elke inwoner van Israel steeds groter wordt, nu met de aanwas van deze nieuwe Knessetleden. De methoden worden aangepast en versterkt en de kans op succes wordt groter.
Bij ons in Suriname is het taak dat wij ook een golf van strijders voor vernieuwing en verbetering de DNA instemmen op 25 mei 2020 om zo de groep en roep in onze samenleving die hiervoor al jaren strijden te versterken en onze kans op succes te vergroten.
Vereisten van het nieuwe leiderschap
Luisterend naar zovelen die leiderschaps rollen vervullen en ook kijkend naar mijn eigen ervaring, is het heel duidelijk dat in deze tijd een aantal gemeenschappelijke karaktertrekken en eigenschappen zijn bij diegenen die succesvol inhoud geven aan leiderschap waar hun omgeving/gemeenschap beter van wordt. Deze mensen hebben een multi-culturele geest en dat niet alleen binnen de grenzen van het eigen land. Zij zijn in staat zich in de wereld te bewegen en daarbj hun evenwicht niet te verliezen noch zich te isoleren. Zij geven blijk van een openheid voor nieuwe inzichten en nieuwe ervaringen. Dit verdiept hun visie en belangrijk, het verbreed hun oplossingsgericht denken. Zij zijn dan ook in staat om overeenkomsten te zien waar menigeen zou denken dat die er niet zijn. Heel belangrijk is dat zij bij dit alles respect tonen voor elkeen, voor diegenen die zijn als hun, maar ook voor hen die dat helemaal niet zijn. Ontwikkelingsnivoverschillen hebben daar geen effect op. Wat ook opvalt is de helderheid waarmee deze leiders hun ideeen, plannen, behoeften en visie weergeven. Zij doen dat zonder vrees, zonder omhaal en zonder enige poging tot misleiding. En cruciaal is wel dat dit type leider alle mogelijke verschillen, zoals taal, etniciteit, cultuur en geslacht,overstijgt. Het resultaat hiervan is een belangenbehartiging die verbindend en harmoniserend is en zo resulteert in een veilige maatschappij, uiteindelijk een veilige wereld, voor ons allen.
Cultuur als ontwikkelingsinstrument
Terwijl Washington D.C. de plek was voor het voeren van vele formele gesprekken, is St. Louis in Missouri in dit program de plek voor het ervaren van cultuur. Cultuur is een belangrijk ontwikkelingsinstrument. En het is ook een instrument dat mensen verbindt. Luisterend naar het quintet olv Freddy Cole, de broer van Nat King Cole, is het duidelijk zichtbaar. De Jazz muziek raakt allen uit de groep ongeacht waar wij vandaan komen. Het brengt bij ons allen herinneringen op en verbindt ons op die manier niet alleen met elkaar, maar ook met ons gastland.
Een andere wijze van cultuur ervaren is mijn ervaring de volgende dag met het Apple Butter Festival in Kimmswick. Al bij het naderen van de lokatie was het duidelijk dat het een activiteit is die drommen bezoekers trekt. Gedurende het weekend komen er wel 100.000 bezoekers. Het Festival biedt middels meer dan 100 stands, een combinatie van activiteiten: je kan er lekker eten, van alles en nog wat inclusief de populaire corndog, en zoals een van mijn mede participanten aangaf, alles in een superlarge size! Maar je kan er ook terecht voor leuke kleding, accesoires ( soms speciaal bewerkt met je naam). Je mag natuurlijk ook een pompoen uitsnijden, want Halloween is om de hoek. Maar zoals de naam van het festival reeds verraad gaat het om de kans om traditioneel geproduceerde applebutter aan te schaffen. En dat niet alleen je mag er zelf aan bijdragen door in de grote tobbe waarin het brouwsel is te roeren. En natuurlijk deed ik dat ook! Dat is het echte stukje cultuur. Zo ervaar je hoe het is (geweest) voor de boer/producent in de tijd zonder machines. Dit leidt altijd tot een diep besef van de gevolgen en betekenis van ontwikkeling.
Mijn huis is uw huis
Ons huis is ons allen heilig. Wanneer wij mensen toelaten in ons huis dan is dat soms onbewust een bevestiging dat wij de personen vertrouwen en hen rekenen te behoren tot onze groep. Vele hechte vriendschappen zijn begonnen rond een eettafel thuis. Zo voelt het ook met de familie waar ik in Missouri ontvangen werd. Het bezoek met de familie Kaiser deed mij andermaal beseffen dat mensen mensen zijn, ongeacht waar wij vandaan komen. Wij willen hetzelfde en wij streven naar hetzelfde. Vrede, veiligheid, voorspelbaarheid en vrijheid! Voor ons en voor de generaties na ons. De gastheer was het helemaal eens met mij hierover. Het delen met de familie van de verhalen en gebeurtenissen in Suriname, leidde tot verdiept begrip en belangstelling. Mijn geschenk voor de familie vertolkte de geschiedenis tussen Suriname en VS en staat symbool voor een vriendschap tussen onze volkeren die oneindig is. Ik was bijzonder onder de indruk van deze familie hun gastvrijheid om al meer dan 100 bezoekers aan de VS te hebben ontvangen, om hen zo kennis te laten maken met de gewone Amerikaan. Ik ken weinig mensen die dat zouden doen. Wat hen hun oplevert is vriendschappen rond de wereld, maar belangrijker nog, mevrouw Kaiser gaf aan dat haar kinderen daardoor een heel andere kijk hebben op de wereld. Zij gaan niet af op stereotypering van volkeren, omdat zij wel beter weten. Zij zijn daardoor veel verdraagzamer en opener naar de wereld.Het mooiste wat dhr. Kaiser en ik concludeerden was wel dat wij er gewoon voor moeten zorgen dat mensen mensen kunnen zijn en daarbij is heel belangrijk dat wij beseffen dat wij twee oren hebben gehad en maar 1 mond...dat geeft de verhouding aan waarin wij ze moeten gebruiken. Om gelukkig te zijn en geluk te brengen moeten wij meer luisteren naar elkaar. Al met al had ook dit onderdeel van ons programma het gewenste effect: nieuwe vrienden en verdiept inzicht in wie wij zijn, als we nu uit Suriname, Mexico, Nicaragua of VS komen. We are family!
En dit geldt ook voor ons onderling in ons land. Als wij daadwerkelijk leiderschap willen dat garant staan voor verbetering en groei voor ons allen dan moeten wij durven om in onze keuze voor leiderschap ons open te stellen voor het beste wat ons land ons te bieden heeft. Dit vraagt wel dat wij al hetgeen dat ons scheidt durven te overstijgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten